Bir Geziden Akılda Kalanlar

Instagram'dan(@aylakrobot) takip eden arkadaşlarımızın bilgisi vardır. Geçen hafta tamamlanan 18 günlük bir Doğu Avrupa turuna çıktım. Yalnız bilgi vereyim, bu ülkelerde yaşayan halklar Doğu Avrupa olarak tanımlanmaktan hoşlanmıyorlar. O yüzden tavsiyem, gittiğinizde East Europe terimini kullanmaktan kaçının.

Estonya, Letonya, Litvanya, Polonya ve Çek Cumhuriyeti(yeni adıyla Çekya) olmak üzere 5 ülkeyi, Tallinn, Tartu, Riga, Vilnius, Varşova, Krakow ve Prag olmak üzere 7 şehri kapsayan bu gezi ile ilgili yazılarım olacak. Ancak onun öncesinde hemen hemen hepsi için ortak olan bazı gözlemlerimi paylaşmakta fayda gördüm.

Neler mi bunlar? 

Hosteller

Hosteller artık sosyalleşme yeri olmaktan çıkmak üzere. Belki bu ülkesine göre değişir ama genel olarak benzer durumlarda olduklarını düşünüyorum.

Özellikle yalnız gezginler için, hosteller yeni ve farklı insanlarla tanışmak için güzel ortamlar sunardı. İlk hostel deneyimimi 3 yıl önceki Brezilya gezimde yaşamıştım ve çok memnun kalmıştım. Farklı ülkelerden onlarca gezginle tanışmıştım, hatta bazılarıyla birlikte şehir turları atıp, birlikte barlarda takılmıştık.

Bu defaki gezimde farkettim ki, gezginler bile artık giderek bireyselleşmeye başlamış. Hostellerde kalan bir çok kişi ya birlikte geldiği grubuyla sınırlı kalıyor, ya da bir köşeye çekilip cep telefonuyla uğraşıyor. Öyle ya, internette yapacak bir çok şey var(instagram, facebook, swarm, twitter...). Bazen sohbet ettiklerim oldu ancak onların da gözleri hep telefona kayıyordu. Özetle sosyalleşmeye kapanmışlar. Belki Ortadoğu'lu tipimden kaynaklanıyor diye düşündüm, ama sonra gözlemledim ki birbiriyle iletişim kuran çok az.

Neyseki maceranın Prag kısmında benzer kafada 2 Hong Kong'lu gezginle güzel vakit geçirdim. Ortak noktalarımız aynı gezi noktaları hedefi, fotoğrafçılık ve Nikon D80 kullanmamızdı. 

İleride hostellerin yerini, uygun fiyatlı AirBnb evleri alabilir. Madem sosyalleşme yok, neden 8-10 kişilik oda paylaşılsın ki?

Türk Lirası

Artık Türkiye için ucuz ülke sayısı herhalde bir elin parmaklarını geçmez. Euro kullanan ülkeleri geçtim(bir çorba 4-5 eurodan başlıyor), henüz Euroya geçmemiş Polonya ve Çek Cumhuriyeti bile bizim için ucuz sayılmaz. Turistik bölgelerin dışına çıkmama ve menüleri kontrol ederek mekanları seçmeme rağmen, en uygun yemek ülkemizdekilerden daha pahalı. 2 euro gibi onlar için sıradan görünen ulaşım ücreti(metro, otobüs..), bizde 2017 itibariyle yaklaşık olarak 8 TL'ye tekabül ediyor.

Türkiye'ye Bakış Açısı

İletişim kurabildiğim (free walking tour, couchsurfing, hosteller..) insanlarda gördüm ki, Türkiye hakkında pek de bilgisiz değiller. Olanları az çok takip ediyorlar. En çok karşılaştığım sorular:

"Türkiye neden yüzünü batıdan çevirdi?"

"İstanbul'a şimdi gelmek tehlikeli olmaz mı?"

"Bir kadın yalnız dolaşabilir mi?" 

"Kürtler halen katlediliyor mu?"

Ve burda yazmayı uygun bulmadığım politik sorular ve sohbetler...

Bilim ve Sanat

Bilim ve sanatta aramızdaki fark giderek açılıyor. Üstelik bunlar Nazilerin dümdüz ettiği, daha sonra Sovyetler altında yaşamış, Avrupa'ya göre daha geride kaldığını düşündüğümüz ülkeler olmasına rağmen. Şehirlerdeki onlarca bilim ve sanat müzelerinin haricinde, her an bir sokaktan Beethoven seslerini duyabilir, opera konseri için biletler satıldığını görebilir-üstelik pahalı olmalarına rağmen çok ilgi görüyor- , resim yapan, graffitti ile uğraşan veya karikatür çizen insanlarla karşılaşabilirsiniz. 

 Tarih

Bu ülkeler tarihine çok önem veriyor, tarihe saygı duyuyorlar. Öncelikle Old Town(Eski Şehir) denilen turistik ve merkezi bölgelerin dokusuna, mimarisine dokunulmuyor. Yeni inşaatlar için şehrin başka bir bölgesi merkezileştiriliyor. Bizdeki gibi her yer şantiyeye dönüşmemiş. Yer altı zenginliklerine tabak çanak gözüyle bakılmıyor. 

Nazi kampları gibi acı dolu yerlerden tutun, gösterişli kalelerine kadar her şeyi koruyorlar. Biliyorlar ki, buralara dokunulursa tarihlerini yok etmiş olacaklar.

© 2017 aylakrobot.com